✍🏻محمد فرج‌پور باسمنجی
آدینه پرس؛ رادیو تبریز بعنوان دومین مرکز رادیویی ایران و اولین رادیو محلی کشور، ۵ سال پس از آغاز بکار رادیو تهران در اواخر حکومت رضاخان،از سوی جعفر پیشه وری راه اندازی شد و تمام برنامه های تولیدی و پخش شده ان در سالهای ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵ ه.ش به زبان فاخر ترکی اذربایجانی بوده است.
این رادیو یا فروپاشی حکومت خودخوانده دموکرات ها از سوی دولت مرکزی با وقفه‌ی کوتاهی تداوم یافت و با پیشینه قوی تا پایان حکومت پهلوی، مهم ترین و پرمخاطب ترین مرکز رادیویی استانی کشور بود و این افتخار تا اواسط دهه‌ی ۶۰ با مدیریت توانمند دکتر علی اصغر شعردوست ادامه داشت و متاسفانه وقتی شعر دوست را به تهران بردند و مدیرکل رادیوهای کشور کردند(صدای ایران) پسروی تدریجی رادیو تبریز آغاز شد و با قطع رابطه کاری اکثر هنرمندان، موسیقی دانان، و نخبگان و اساتید دانشگاه و افزایش درصد برنامه های فارسی نسبت به ترکی این رادیو شاهد ریزش مخاطبان میلیونی خود شد که علاوه بر آذربایجان، در اکثر استان های کشور و حتی همسایگان ترک زبان کشورهای قفقاز نیز شنوندگان زیادی داشت و متاسفانه اکنون رادیو تبریز یا همان شبکه استانی صدای مرکز آذربایجان شرقی از لحاظ تولید و محتوا و مخاطب طبق ارزش یابی های ملی و سازمانی به رده های دو رقمی کشور سقوط نزول کرده است که مجال پرداخت به آن را به زمان دیگری موکول می‌کنم.
اما بهانه‌ی این یادداشت ذکر خیری از گوینده پیشکسوت رادیو تبریز در دهه های ۴۰ تا ۸۰ ، زنده یاد شادروان سرکار خانم پروین داداش زاده که امروز شاهد تشییع پیکر آن هنرمند اندیشمند فقید در مراسم بدرقه‌ی جام جم شهر هنرخیز تبریز هستیم؛ بوده است.
پروین داداش زاده متولد ۱۳۲۹ ه.ش در تبریز به دلیل علاقه وافر به سخنرانی و گویندگی با داشتن صدای رسا و گیرای منحصر بفرد از سوی بزرگان رادیو تبریز هنگامی که تنها ۱۵ سال داشت، به عنوان گوینده در سال ۱۳۴۴ ه.ش به رادیو تبریز فراخوانده شد و با اجرای برنامه های مختلف با آیتم ها و عناوین متنوع از نوجوان و شهروند و کارگر و خانواده و… به یکی از تأثیرگذارترین گویندگان رادیو درآمد و بارها مورد تحسین و تجلیل محافل مردمی ، دانشگاهی و رسانه‌ای در جشنواره های ملی و محلی شد.
متانت ، برازندگی و زنانگی باوقار، توأم با اخلاق قابل تحسین، داداش زاده را نه تنها در بین همکاران بلکه در بین توده های مردم محبوب می‌ساخت و اندیشه ها و نوشته ها و اجراهایش با صدای رسا و آهنگین منعکس کننده‌ی آلام ، آمال و آرزو های مردم دیاری بود که به جهالت ها و نادانی ها می‌تاخت و مروج پاکدامنی و عفت و احترام به آداب و رسوم و هنجارهای جامعه‌ی خویش برمی‌آمد و اوج هنرنمایی آن فقید سفرکرده فرزانه در برنامه های خانواده‌ی رادیو تبریز تبلور یافت که روزگاری مخاطبان کثیری را در جامعه‌ی شهری و روستایی به همراه داشت.
پروین داداش زاده برازنده‌ی زنان فرهیخته و زحمت کش و آگاه سرزمینی بود که سیاست یکسان سازی فرهنگی، داشته های فرهنگی و شاهکارهای ادبی قوم و دیارخود را به فراموشی می‌برد و به قول استاد علیزاده پروین( هنرمندی که صدایش و اجراهایش اعتباری برای ما اهالی رسانه بود.)
نشست و برخاست های مداوم داداش زاده با اهل دانش و فن و تضارب آرا و اندیشه ها، او را آب دیده و کارشناس تمام عیار کرده بود.
نکته جالب در زندگی این زن اندیشمند و هنرمند ، احترام به فرایض دینی و قوانین کتاب آسمانی قرآن عظیم بود که در دهه های ۴۰ و ۵۰ با وجود اصرار بر کشف حجاب، وی با سماجت خاص، پوشش خودرا حفظ می‌کرد و تابع قوانین الهی بود و…
امروز نهم آبان، هزاران تن از مخاطبان و دوستداران پروین داداش زاده به سوگ نشسته‌اند و شاهد تشییع پیکر آن هنرمند سفر کرده و محبوب خود در قطعه‌ی هنرمندان وادی رحمت هستند.
یاد و خاطره این هنرمند چهره ماندگار رادیو تبریز در اذهان مردم و مخاطبان همچنان زنده است و الگویی برای نسل جدید و آینده‌ی فعالان رسانه های شنیداری، نوشتاری و دیداری کشور خواهد بود.
غفران الهی و روسفیدی در روز جزا را از بزرگ پروردگار منان برای آن زن اندیشمند با وقار و مؤمنه طالبیم.
