آدینه پرس ؛ بهروز ممی زاده – برخی نامزدها در زمان برگزاری انتخابات، شعار هایی را سر می دهند که خارج از توانشان است. این گونه وعده ها، حکم فریب مردم را دارد و از منظر شرع و اخلاق، نکوهیده و ناپسند است. بنابراین،کاندیدایی که تقوای الهی دارد صادقانه و روراست با مردم سخن می گوید و برنامه هایش را ارائه می کند.در واقع او خدا را در نظر می گیرد آنگاه قول می دهد.اما کاندیدایی که تشنه قدرت است با ریا و زد و بند با صاحبان زر و زور تلاش می کند تا به هر طریقی به هدفش برسد.
مدت زمان تبلیغات انتخاباتی فرصت مناسبی برای کاندیداها است که خود را بیشتر برای مردم بشناسانند.البته پوستر و تراکت برای شناخت فرد کافی نیست و باید سوابق و تجارب به مردم بیان شود.کار اخلاقی و قانونی این است که فرد کاندیدا به هوادارانش گوشزد کند که پوسترهایش در مکانهای های مشخص شده چسبانده شود تا هم به اموال عمومی و شهری آسیب وارد نشود و هم قانون زیر پا گذاشته نشود.نباید به بهای رسیدن به کرسی مجلس یا شورا اخلاق و قانون را فدای رسیدن به قدرت کرد.کاندیدایی که بر خلاف قانون عمل می کند چگونه می تواند مدافع حقوق مردم و قانون باشد.کاندیدایی که با دادن هدیه و شام و نهار به شعور مردم توهین می کند و یا با پول رای جمع آوری می نماید چه تضمینی وجود دارد که پس از کسب کرسی مورد نظر به مردم پشت نکند.
حال و هوای انتخابات، برخی از م را برای کسب آرای بیشتر و در نهایت، پیروزی در انتخابات، آگاهانه یا ناآگاهانه، به سمتی پیش می برد که مردم را فریب می دهن،بدون مدرک و سند به رقیب افترا می زنند.به زندگی خصوصی او سرک می کشند و احیانا نقاط ضعف رقیب را بزرگنمایی می کنند تا او را تخریب کنند.
به هر حال مردم حضور حداکثری در انتخابات خواهند داشت و فرد اصلح را انتخاب خواهند کرد اما روسیاهی برای کسانی خواهد ماند که در این عرصه بداخلاقی کردند و شرمنده خدای خویش شدند.
نامزدها و هوادارانشان باید انتخابات اخلاق و ادب اسلامی را رعایت کنند و از جاده انصاف و عدالت خارج نشوند که توفیق خدمت به مردم و کسب رضای الهی جز از این طریق بدست نمی آید.در سایه اخلاق و قانون مداری است که مردم تشنگان قدرت و شیفتگان خدمت را بهتر تشخیص می دهند تا فرد اصلح را انتخاب کنند.در جامعه اسلامی رعایت حرمت و حیثیت افراد و حفظ آبروی آنان نخستین و مهمترین اصلی است که باید زیربنای اخلاق انتخاباتی باشد.
