آدینه پرس ؛ به نظر می‌رسد باید دایره‌المعارف ارتباطات و روابط انسانی‌مان را باری دیگر از نظر بگذرانیم و مدخل‌های مربوط به مروت و جوانمردی و انصاف را از آن حذف کنیم چرا که دیگر مصادیقی از آن به چشم نمی‌خورد.
کرونا فرصتی بود برای بالا بردن روحیه شفقت و مدارا و نوع‌دوستی اما حتی کرونا هم حریف عطش سودجویی نشد.
در تماس و گلایه‌ای که یکی از شهروندان با دفتر روزنامه داشته مطلع شدیم دستگاه‌های اکسیژن‌ساز که این روزها از ملزومات حیات بیماران کرونایی است با قیمت‌هایی سرسام‌آور به فروش و اجاره می‌رسد. آن دسته از بیماران کرونایی که دچار درگیری شدید ریوی شده‌اند برای تنفس و جلوگیری از افت اکسیژن خون نیاز مبرم به ماسک اکسیژن دارند و با توجه به حجم محدود و مشکلات جابه‌جایی و شارژ، کپسول‌‌‌های اکسیژن جوابگوی نیاز این بیماران نیست و برای تکمیل فرآیند بهبود به دستگاه‌های اکسیژن‌ساز وابسته هستند. اما این نوشدارو به سختی و با نرخ‌های عجیب و غریب به دست بیماران می‌رسد. به طوری که این شهروند بعد از جستجوهای بسیار، یک دستگاه اکسیژن‌ساز 10لیتری با کارکرد 24 ساعته را با قیمت 5 میلیون تومان برای یک ماه اجاره کرده‌اند. مطلوبست محاسبه‌ی هزینه‌ی هنگفت تنفس بیماری که 6 ماه به این دستگاه نیاز دارد!
این تمام ماجرا نیست. در شرح فصلی دیگر از نوع‌دوستی‌مان باید گفت که قرصی برای این بیماران تجویز می‌شود و پیش از این با قیمت 200 هزار تومان خریداری می‌شد در حال حاضر از صدقه سر دلالی‌ها و واسطه‌گری‌های بی‌شمار و بعد از گذراندن هفت خوان با قیمت 1 میلیون و 200 هزار تومان در دسترس بیماران قرار می‌گیرد.
اگر آزمون وجدان بود ما مردود شدیم. لطفاً نظارت و قانونی لحاظ کنید تا بیشتر از این جان ندادیم.
در آن شهری که مردانش عصا از کور می‌دزند
من از خوش باوری آنجا محبت جستجو کردم
