به گزارش پایگاه خبری آدینه پرس به نقل از روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی، کازو توشی آیکاوا در دیدار با سید قاسم ناظمی افزود: تبریز و آذربایجان شرقی در طول تاریخ همواره نقطه اتصال بین شرق و غرب بوده و آماده گسترش روابط با این استان هستیم.
سفیر ژاپن در ایران اظهار امیدواری کرد تا برگزاری برنامه های هنرمندان ژاپنی در ایران نقطه عطفی برای تبادل فرهنگی میان ملتهای این دو کشور باشد.
وی گفت: موسیقی زبان جهانی است و ما می توانیم در حوزه های مختلف همچون تئاتر و سینما نیز تبادل فرهنگی و هنری داشته باشیم.
آیکاوا ویژگیهای تاریخی و فرهنگی تبریز و اماکن فرهنگی این شهر را فرصت مناسبی برای گسترش ارتباطات فرهنگی و هنری میان دو کشور عنوان کرد.
فرهنگ و هنر زبان ارتباط ملت هاست
سیدقاسم ناظمی هم در این دیدار با اشاره به تاثیر فرهنگ در روابط بین ملتها، فرهنگ و هنر را مقدم بر سیاست و دیگر مناسبات مرسوم عنوان کرد و گفت: در دنیای کنونی فرهنگ و هنر حرف اول را میزند و ملتها این زبان را بهتر درک کرده و از این مسیر ارتباطات بهتری با هم برقرار میکنند.
وی افزود: کشورهای ایران و ژاپن به عنوان دو کشور شرقی که نگرشی همسان و نزدیک به هم نسبت به دنیا و انسان دارند میتوانند با تکیه بر اشتراکات فرهنگی ارتباطات دقیقتر، گستردهتر و تاثیرگذارتری داشته باشند.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان با اشاره به برخی ظرفیتهای فرهنگی، علمی و اجتماعی این دو کشور که به فرهنگ شرق متعلق هستند بر لزوم گسترش ارتباطات فرهنگی تاکید کرد.
ناظمی به تاثیرپذیری فرهنگ و هنر دو کشور ژاپن و ایران از یکدیگر اشاره کرد و گفت: فرهنگ و هنر دو کشور ایران و ژاپن می توانند در کنار یکدیگر مبین مضامین انسانی که ریشه در فرهنگ شرقی دارد باشند و این فرهنگ متعالی را به مردمان دنیا بنمایانند.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اظهار امیدواری کرد تا ارتباطات فرهنگی بین اهالی فرهنگ و هنر و دانشگاهیان ایران و ژاپن گسترش یابد.
وی افزود: یکی از راههایی که میتواند به این روابط کمک کند احصاء توانمندیها و فرصتهایی است که نهادهای علمی و فرهنگی و پژوهشی ژاپن می تواند در اختیار هنرمندان نویسندگان و پژوهشگران ایرانی قرار بدهند.
ناظمی اظهار کرد: ما در چند حوزه می توانیم تبادل تجربه داشته و کارهای مشترک انجام دهیم به عنوان مثال سینما، ادبیات، معماری و هنرهای تجسمی میتواند منجر به تولید آثاری مشترک با محتوا و مضامینی ریشه دار در فرهنگ دو ملت باشد.
