به گزارش آدینه پرس:”یعقوب صدیق جمالی” در نشست خبری با اصحاب رسانه با اشاره به تعطیلی دو ساله برنامه های فرهنگی از جمله کنسرت و نمایش به خاطر شیوع کرونا اشاره کرد و گفت: بسیاری از صنف های پرتراکم جمعیتی از جمله رستوران ها با رعایت پروتکل های بهداشتی کار خودشان را آغاز کردند، متاسفانه تنها صنفی که نتوانست در این مدت فعالیت کند، نمایش و کنسرت بود.
وی ادامه داد: نمایش کوراوغلو سال ۱۳۷۹ در سالن تربیت تبریز ۵۸ نوبت انجام شد و در نخجوان، فستیوال بین المللی ایران زمین اهواز، جشنواره آیین سنتی، در سازمان فرهنگی هنری و یک بار هم در ترابوازن روی صحنه رفت.
وی ادامه داد: با در نظر گرفتن فاکتورهای لازم مجددا این نمایش را تولید کردیم و روی صحنه بردیم؛ نویسندگی این نمایش بر عهده‌ی من بود و منبع اصلی من، رحیم رئیس‌نیا استاد ادبیات، عاشیق حسن اسکندری و کتاب حماسه کوراوغلو بود البته از برخی موسیقی‌ها و فیلم‌ها نیز بهره‌مند شدم.
وی همچنین افزود: می توان گفت که بیشترین حوزه‌ای که تمامی پروتکل‌های بهداشتی به طور کامل در آن رعایت می‌شود، بخش هنر و نمایش است و ما در این نمایش به منظور رعایت پروتکل‌ها، در هر نمایش بین خانواده ها فاصله گذاری را در فروش بلیط رعایت کردیم تا علاقمندان با خیال راحت به تماشای نمایش بنشیند
یعقوب صدیق جمالی تصریح کرد: برای تولید و اجرای این نمایش زحمات بسیاری کشیده و بیش از ۲۰۰ نفر در پشت صحنه و روی صحنه تلاش کردند و حیف است که این اثر را افراد زیادی نبینند
صدیق جمالی با بیان اینکه ما با فقر نمایشنامه نویسی ترکی آذربایجانی مواجه هستیم، گفت: من در تهیه این نمایشنامه چون به خط کیریل آشنا نبودم نزد یکی از عاشیق های مشهور تبریز که این نمایشنامه را می خواندند، به فارسی نوشتم.
خسرو سرتیپی، پژوهشگر تاریخ و ادبیات ترکی آذربایجانی نیز در این آیین اظهار کرد: به طور حتم، کوراوغلو یکی از معروف ترین حماسه های ادبیات ترکی آذربایجانی به شمار می آید.
وی ادامه داد: این حماسه به قدری در تاریخ و فرهنگ آذربایجان نفوذ داشته که بیش از ۱۰ فرم موسیقی عاشقی به این باب اختصاص دارد.
به گفته سرتیپی، حماسه کوراوغلو به یکی از ویژگی های بارز ادبیات، موسیقی و فرهنگ فولکلور آذربایجان تبدیل شده است.
سرتیپی ابراز کرد: هر ملت و کشوری در طول تاریخ نمادها و انسانهای بزرگ دارد که برای نسل‌های آینده باید معرفی شود، کوراغلو جایگاهی دارد که در بالاترین نقطه ادبیات جهانی باید جای داد. ما با شناختن و شناساندن کوراغلو می توانیم فرهنگ معنوی مان را حفظ کنیم،
وی گفت: من از پنج سالگی با نباتی و کوراغلو بزرگ شده ام و عظمت موسیقی های بزرگ جهان را انکار نمی کنم، اما وقتی پسر من موسیقی عاشیقی را گوش نمی کند باید این زنگ خطری برای مسئولان باشد و علت را جویا شوند؛ کوراغلو ها و نباتی ها شناسنامه فرهنگی ما هستند که باید حفظ شوند.
غلامرضا میرزازاده، آهنگساز این نمایش نیز گفت: سال ۱۳۷۹ که این نمایش روی صحنه رفت، من به همراه برادرم موسیقی آن را نواختیم. ما موسیقی نمایش کوراوغلو رو می نوازیم این با اپرای کوراوغلی بسیار فاصله دارد؛ در این نمایش، موسیقی نمود بسیار دارد و تعدادی از موسیقی‌های آن نیز نسبت به نمایش قبلی تغییر یافته است و تقریبا می‌توان گفت نسبت به نمایش قبلی موسیقی ۵۰ درصد بروز شده است.
وی افزود: این بار اغلب موسیقی در خدمت نمایش بوده و حرکات و رقص‌های آن با موسیقی هماهنگ شده است و همچنین از عاشیق که راوی نمایش بوده، استفاده شده است و از تار، قره نی و قارمان نیز در نواختن موسیقی آن بهره‌مند شدیم اما با اپرای کوراوغلو کاملا متفاوت است.
پدرام ناظر عدل، کروگراف (کارگردان هنری، رقص آرا) این نمایش نیز گفت: از اینکه بعد از چند مدت توانستیم این نمایش را روی صحنه ببریم خوشحالیم، امروز این مجموعه را جمع کرده و نمایش زیبایی را به صحنه بردیم. در این نمایش تاریخ و فرهنگ آذربایجان را به دیار خود نشان می‌دهیم و در انتخاب موسیقی، رقص و بازیگر آن از بهترین حرکات استفاده کردیم تا لایق ترین ها را به صحنه ببریم؛ از اینکه تبریزی هستم به خودم افتخار می‌کنم که چنین نمایشی به صحنه خواهد رفت و درخواست می‌کنم تا با ما همراه بوده و از ما حمایت کنید.
جمال ساقی نژاد، از بازیگران این نمایش نیز گفت: اگر دو سال قبل کرونا شیوع پیدا نکرده بود این نمایش چندین ماه می‌توانست مردم را به صحنه بکشاند اما امیدواریم با همکاری اصحاب رسانه استقبال خوبی را شاهد باشیم.
سولماز هاشمی یکی دیگر از بازیگران این نمایش نیز اظهار کرد: بعد از چندین مدت با همت دوستان این اثر فاخر دوباره زنده شد و افتخار می‌کنم که با اساتید خود در یک صحنه ایفای نقش می‌کنم و امیدوارم از تماشای این نمایش لذت ببرید
