گفتگوی پایگاه خبری آدینه پرس با آیدین طایفه حاجی الهیار آتشنشان و داور مسابقات فوتبال
لطفا از بیوگرافیتان برایمان بگویید؟
آیدین طایفه حاجی الهیار هستم متولد ۱۳۷۲ تبریز در محله منجم حاج اللهیار دیده به جهان گشودم محله ما به اسم پدربزرگم بوده که مسجد و حسینیه و محله هم اکنون به اسم شناخته میشود حاج اللهیار از لوطیان دوران ستارخان بوده و بازار سرپوشیده تبریز قانی دالان آثار ثبت شده پدربزرگم بوده که وقتی میزان کرمانی به ترک ها توهین می کند خون میرزا در همان محل ریخته شده و از آن زمان قانی دالان شهرت یافته است تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان را در مدرسه آزادگان ولیعصر وسال آخر تحصیل را در دبیرستان پویای دانش مقصودیه طی کرده و پس از قبولی در دو رشته فیزیک هسته ای و مهندسی عمران به توصیه مادرم مهندسی عمران را ادامه داده و کارشناسی ارشد عمران سازه را اخذ کردم سپس رشته مدیریت بحران را در مقطع کارشناسی به خاطر مرتبط بودن با شغل و حرفه خودم انتخاب و موفق به اخذ ۲ مدرک کارشناسی شدم.
وقتی آیدین کوچک بود؟ شما آتشنشان هستید لطفا از سختی ها و شیرینی های این شغل برایمان بگید؟
پدرم فرمانده آتش نشانی بود و از دوران بچگی با توجه به رفت وآمدم به این سازمان علاقه خاصی به این حرفه داشتم سال ۸۵ موفق به کسب نشان اولین آتش نشان افتخاری ایران از دست معاون وزیر شدم سپس به استخدام آتش نشانی در آمدم چندین سال به عنوان آتش نشان فعالیت کرده سپس با ارتقا شغلی معاون فرمانده و سپس به عنوان جوانترین فرمانده آتش نشانی در بزرگترین ایستگاه آتش نشانی کشور (ایستگاه مرکزی آتش نشانی ) انتخاب شدم پس از گذراندن یک دهه فعالیت در این سازمان اکنون به عنوان مسئول تربیت بدنی آتش نشانی تبریز مشغول فعالیت هستم و به نوعی به آرزوی دوران بچگی یعنی آتش نشان بودن رسیدم شغل بسیار جذاب با آدرنالین بالا همراه با تلخی و شیرینی و از خود گذشتگی است چندین با تا مرز از دست دادن جان برای نجات همنوع رسیده ایم و خاطرات زیادی است که میشود یک کتاب نوشت .
کلاس داوری تا رسیدن به داوری ؟
دوران حرفه ای ورزش را از والیبال آغاز کردم عضو تیم منتخب آذربایجان شرقی در رده های مختلف والیبال و قهرمانی کشور بودم سپس به یکباره تغییر مسیر داده و در کلاس داوری درجه سه فوتبال سال ۸۷ شرکت کردم این آغازی بود تا من رسما وارد حرفه داوری فوتبال شوم با قضاوت در لیگ محلات و استان و پس از دو سال شرکت در کلاس درجه دو وارد لیست داوران کشوری در رده پایه شدم پس از قضاوت بازی های حساس و اعتماد کمیته داوران کشور و اخذ داوری درجه یک زیر نظر مسعود مرادی از ناظران و مدرسین بنام آسیا وارد لیگ بزرگسالان شدم سپس پس از کسب نمره قبولی در آزمون های دانش داوری زبان انگلیسی و آمادگی جسمانی سال ۹۴ به عنوان داور فیچور آسیا انتخاب و در دوره زیر نظر فدراسیون زیر نظر مدرس آسیای شرکت کردم پس از بازگشت اقای حسن کامرانی فر سال ۲۰۱۴ میلادی از جام جهانی و ورود به جرگه ناظران در یک بازی که ایشان به عنوان ناظر و بنده قضاوت میکردم داوری من مورد توجه ایشان قرار گرفته و سرآغازی بر پیشرفت داوریم بود تا همان سال تا قضاوت پلی آف لیگ دو پیش بروم سپس باتوجه به مشکلاتم با رییس کمیته داوران استان به یکباره به مدت یک سال در اوج داوری خود داوری را کنار گذاشته و ادامه ندادم سپس با توصیه دوستان به عرصه داوری پس از یکسال بازگشتم اما دیگر فوتبال را انتخاب نکرده و رسته فوتسال را برای ادامه داوری برگزیدم
پس از قضاوت در رده های مختلف فوتسال باتوجه به انگیزه قضاوت خوب و کسب نمرات لازم به لیگ یک فوتسال رسیدم و اکنون برای چهارمین سال است که در لیگ یک فوتسال کشور سوت میزنم وامیدورارم یه زودی وارد لیگ برتر شوم
آقای آیدین طایفه ،از خاطرات خوب و بد داوری مسابقات فوتبال برایمان بگید؟
خاطرات داوری زیاد است اما به نظرم اعتقاد دارم داور باید بداند کجا کی و برای چه کسی سوت میزند داوری مدیریت بالا میطلب همه جا اجرای قانون و متن کتاب داور را به اوج نخواهند رساند هر چند خود یک داور سرسخت و مقتدری هستم به نظر دوستان… خاطره بد زیاد نداشته ام و اعتراضات طبیعی است اما خاطره خوش قضاوت بازی ایلام و ارومیه در لیگ یک فصل گذشته بود که به همراه محمد غلامی اتفاقا ایشان هم آتش نشان و هم داور از شهر اراک هستن باهم سوت زدیم و هر کدام از تیم ها میباخت حکم سقوط به لیگ دو را دریافت میکرد در بازی به این حساسی برنده واقعی زمین بودیم و از قضاوت خودم بسیار لذت بردم
از اقتدار تا احترام در داوری برایمان صحبت کنید؟
همه جا خوب و بد هست احترام راهمه جا دیده ایم اما اکثر مربیان و بازیکنان ایرانی یادگرفته اند اعتراض کنند داوری سخت است تصمیم لحظه ای گرفتن برای هر انسانی مشکل بوده و خواهد بود جام جهانی را همه دیدند علی رغم وجود داور ویدیویی و چندین دوربین و… باز اشتباهاتی بود حال باید به نظرم تیم ها و مربیان مخصوصا ایرانی حوصله به خرج داده و همیشه باخت فنی خود را گردن داوران نیندازند داوری نه پول خاصی دارد نه چیزی فقط عشق و علاقه است الان دو فصل هست ریالی فدراسیون به ما به عنوان حق الزحمه داوری نداده اما همه به خاطر عشق و علاقه و زحمتی که کشیدند میدان حاضر میشوند
الگوی شما در داوری مسابقات فوتبال جهان یا ایران کیست؟
برای انتخاب الگوی داوری باید عرض کنم که داوری ایران چه در فوتبال خیلی جلوتر از تیم های منتخب ملی بوده و داوران ما در جام جهانی اقای فنایی در فینال و فغانی در رده بندی جام جهانی در رشته فوتبال و سهرابی و نصیرلو در فوتسال و حتی گلاره ناظمی در فوتسال تا پای فینال جام پیش رفته اند در حالی که فوتبال ما تاکنون موفق به صعود از مرحله گروهی نشده که این نشان دهنده پیشتازی داوران ما را دارد با احترام به تمام داوران و پیشکسوتان عرصه داوری به نظرم نصیرلو – سهرابی و کمربسته در فوتسال و فغانی در فوتبال در داخل کشور به عنوان الگوی داخلی میشود نام برد که علاقه خاصی به قضاوتشان دارم
آیا اگر به عقب برگردید و زمانی که شما داوری را شروع کردید دوست داشتید که یک فوتبالیست باشید یا همچنان قضاوت ورزشی را ادامه می دادید؟
به عقب برگردم قطعا فوتبالیست بودن بهتر از قضاوت و داوری است چرا که گفتم داوری فقط به خاطر عشق و علاقه است و قرارداد یک بازیکن معمولی فوتبال در یک فصل بیشتر از زحمات و حق الزحمه های چندین ساله داوران بین المللی ما باشد
تفاوت قضاوت در لیگ قهرمانان آسیا و بازیهای داخلی چگونه است؟
ببینید قضاوت در لیگ قهرمانان آسیا یا جام جهانی خیلی متفاوت با لیگ داخلی است به مراتب هرچه قدر رده بالا میرویم سطح تفکر و حرفه ای بودن و اجرای دقیق قوانین بالا رفته و این سطح برگزاری و …. را به مراتب بالاتر میبرد و قطعا با لیگ داخلی متفاوت است
فکر میکنید چرا فوتبالیستهای ایران به شدت به کار داوران اعتراض میکنند؟
رویه غلط از مدارس فوتبال شروع شده و تا رسیدن یک بازیکن به حرفه ای بودن ادامه دارد تیم هایی هستند که به جای مرور تاکتیک و تکنیک در تمرینات نحوه گرفتن پنالتی و ایجاد جنجال و …. توسط مربیان آموزش میبینند حالا ما انتظار داریم بازیکن داخل کشور اعتراض نکند؟ اروپا وقتی داور اشتباه میکند به نشانه اعتراض دستمال سفید بالا میبرند آیا ما اینگونه فرهنگ سازی اصلا فکر کرده ایم ؟ اصلا برنامه ای برای فرهنگسازی در فوتبال را داریم ؟!؟ هستن مربیان و بازیکنانی که الگوی اخلاق میشود معرفی کرد اما تعداد بسیار اندک است و باید فرهنگ سازی عمومی جامعه سپس فرهنگسازی مربیان و بازیکنان ریشه ای حل شود
آیا داوری همراه با آتشنشانی تداخلی با هم نداشته و مشکلاتی را برای هر شغل ایجاد نمیکند؟
تداخلات زیادی داشته و گاهی اوقات حسب حساسیت شغلی مجبور به برگرداندن ابلاغ داوری شده ام اما گاهی هم مسئولین ما ورزشی بوده و همکاری تمام و کمال را داشته اند تا از حرفه ورزشی خود عقب نمانم
و سخن پایانی
ممنون از شما که بنده رو برای انجام مصاحبه دعوت نمودید تشکر می کنم از بزرگان ورزشی و داوری خودم چه در استان و چه در کشور و تشکر از خانواده خوبم و همسر عزیزم که مشوق و همراه من بودند امیدوارم نگاه مسئولین ورزش و کشور به داوری تغییر یافته و چه از بعد مالی و چه معنوی این قشر را مورد حمایت قرار دهند
گفتگو ناصر غلامی هوجقان