آدینه پرس ، ۱۳ آبان تنها یک روز در تقویم انقلاب اسلامی نیست؛ روایت پیوستهای از بیداری و ایستادگی ملت ایران در برابر سلطه و تحقیر است. این روز، نماد خشم مقدس و عزم راسخ مردمی است که در برابر هجمه بیگانگان و استبداد داخلی، با تمام توان برای حفظ استقلال و عزت ملی ایستادهاند.
در حافظه تاریخی ایران، سه رخداد بزرگ در ۱۳ آبان جاودانه شده است:
نخست، در سال ۱۳۴۳، تبعید امام خمینی (ره) به ترکیه پس از اعتراض به قانون «کاپیتولاسیون» که به مستشاران آمریکایی مصونیت قضایی میداد. آن تبعید، نخستین جرقه مبارزه علنی ملت ایران با نفوذ و سلطه بیگانگان بود.
چهارده سال بعد، در ۱۳ آبان ۱۳۵۷، خون پاک دانشآموزان معترض در مقابل دانشگاه تهران بر زمین ریخت؛ خونهایی که نشانه بیداری نسلی جوان و خشم ملت در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی شد.
و سرانجام، در ۱۳ آبان ۱۳۵۸، دانشجویان پیرو خط امام با تسخیر سفارت آمریکا در تهران ـ اقدامی که امام خمینی (ره) آن را «انقلاب دوم» نامید ـ چهره واقعی دخالتهای آمریکا در امور داخلی ایران را افشا کردند. این حرکت تاریخی، فصل تازهای در روابط ایران و غرب گشود و ۱۳ آبان را به عنوان «روز ملی مبارزه با استکبار جهانی» در تقویم کشور ثبت نمود.
از آن زمان تاکنون، ۱۳ آبان نهتنها یادآور سه واقعه بزرگ، بلکه نماد تداوم مسیر استقلالخواهی و مقاومت ملت ایران است؛ روزی که هر سال، نسلهای جدید با بازخوانی این تاریخ، بر صیانت از عزت ملی و آرمانهای انقلاب اسلامی تأکید میورزند.
وامروز با یادآوری سهگانه بیداری، ایستادگی و نفی سلطه، یک منشور فکری و تاریخی فراهم میآورد. «جنگ ۱۲ روزه» به عنوان یک رخداد جدید در تقویم این تقابل، نشان میدهد که این آرمانها و روحیه مقاومت، از اعتراض سیاسی و دانشجویی (دهه ۵۰) تا رویارویی نظامی مستقیم در قرن جدید، همچنان زنده و جاری است. ۱۳ آبان، ریشه تداوم مقاومت در برابر دشمنان خارجی است، و جنگ ۱۲ روزه، یکی از برهههای آزمون این ریشه است.
نویسنده: سعید ایریلوزادیان
