به گزارش آدینه پرس: چند نکته قابل تامل است.
۱/قیام تبریز برخلاف قم که روحانیون بودند اقشار مردم بود.یعنی قیام تبریز خود جوش و برخاسته از اراده مردمی شریف و ازاده بود.
۲/اولین شعارهای مردمی مرگ بر شاه و حمله به مراکز سینمایی،هنری، بانکی و دولتی در بین تمام شهرها از تبریز اغاز شد.
۳/پرویز راجی سفیر وقت ایران در شامگاه ۲۹ بهمن در لندن نوشت:با قیام تبریز و اذربایجان پهلوی رفتنی شد.
۴/تبعات و تاثیرات این قیام در تداوم چهلمین ها به ۲۲ بهمن ختم شد و این اتفاق عیانی است که همه به ان معترفند.
۵/با این وصف سهم اذربایجان در توسعه نزدیک به ۵ دهه پس از انقلاب با توجه به نقش تاریخ ساز ان باید دوچندان میشد .
۶/نتایج بررسی توسعه یافتگی مناطق نشان میدهد در قبل از انقلاب،استان مهم و زر خیز اذربایجان شرقی در شاخص های توسعه یافتگی پس از پایتخت قرار داشت.
تبریز دومین شهر بزرگ،اقتصادی و صنعتی کشور بود./متاسفانه بررسی نتایج توسعه یافتگی تبریز و اذربایجان شرقی در ۴۴ سال اخیر نشان میدهد شاخص کلی توسعه این مراکز از دوم به رده های هفتم و هشتم و در برخی شاخص ها به دو رقمی در بین استانها و شهر های بزرگ تنزل کرده است.
به نظر می رسد علاوه بی توجهی های ملی،نبود تفکر سیستمی، کم رنگ شدن سهم این منطقه در لیدری و بدنه کارشناسی وزارتخانه ها و سازمانها دولتی ،گسست حضور مردان توانمند در حوزه های مختلف،و جولان مدیران غیر بومی و درجه چندم مزید بر علت باشد.
با این حال ضمن افتخار به نقش برجسته تبریز و اذربایجان در تحولات ملی مشروطه و انقلاب،یاد و نام مبارزان راه حق و شهدا این خطه را در اعصار مختلف تاریخی گرامی میداریم و ارج می نهیم و درود می فرستیم.
✍🏻محمد فرج پور باسمنجی
