آخير چَرشنبه…
شعر طنز حميد آرش‌آزاد
«آخير چَرشنبه گلير، اي واي، آمان، اي واي، آمان!
هامي دئيير: «فيشقا آلان، سنتور آلان، ميز قان آلان»!
كارمند آيليق آليب، هم‌ده‌كي بايرام‌ليغيني
ييغي‌سان بير يئره، بئش يوز تومن اوْلمور هئچ، اينان
بئش اوشاق، بيرده خانيم، بايراما پالتار ديله‌يير
بيلمه‌ييرلر بو پولا، هئچ فاطي‌يا يوْخدور تومان
پوسته‌نين هر دنه‌سي يوز تومن اوْلموش تزه‌جه
آجيلين قيمتي يوْخسول‌لاري ائتميش هراسان
قيرميزي خيردا باليق، اوچ‌مين اوْلوب، بلكه‌ده چوْخ
ساتير آجيل‌له باليق، هر كوچه‌ده اللي دوكان
چاي‌دا يوْخدور دوروسو، ملّت آتيلسين بو گئجه
بئله چاي‌دا آچيلان بخته، سالار فضله، سيچان
چايي بوْشلا، دؤزه‌ريك، بلكه ياغيش ياغدي بير آز
تبريزه ياغسا ياغيش، «نيل» تك اوْلار هر خيابان
بعضي يئرلر ياناجاق اوْد دان آتيلسان، بونو بيل
بخت آچيلماز، سنه آنجاق توْخونار چوْخلو زيان
هئچينه نيّت ائديب، سالما آچار، فال بيله‌سن
ملّت ايندي دانيشير چوْخ باهاليق‌دان- زاد دان
گئجه تئز يات، داداشيم! بلكه يوخوندا گؤره‌سن
اوجوز ائتميش، باها قيمت‌لري دؤولت عمي‌جان!
ايگنه آتسان يئره دوشمز خياوان‌لاردا بوگون
باس- ها باس‌دير، گؤروسن ووردو آيي، قاچدي قابان
ائل قيميلدير بو شولوق‌لوقدا قاريشقا كيمي، باخ
هامي ائيلير تاماشا، يوْخ اؤزونه بير زاد آلان
كيمسه‌نين يوْخدو بو گون‌لر حالي شال ساللاماغا
باخاسان، ميرسيغيني ساللاييب هر قيز- اوْغلان
يوْخدو بير زاد كي، شالا باغلايالار بايرامليق
حتّي شال ساللاياني ايندي ائديرلر عُريان
آلتميش ايل‌دير كي، چيخيرسان جيزيغيندان، «آرش»
بللي‌دير كي، سني يوْل‌دان چيخاريبدير شيطان
در چهارشنبه‌سوري و عيد و فلان…!
شعر طنز حميد آرش‌آزاد
مي‌پريم از رويِ آتش، پُرنشاط و شادمان
سُرخي‌اش از ما شود تا زرديِ ما هم از آن
اصلِ كاري سُرخي و زردي‌ست، باقي را ولش
بي‌خيالش گر بسوزد خشتك و پا و فلان
تا كه گردد باز اين اقبال و بخت و غيره جات
چارشنبه مي‌پريم از رويِ يك آبِ روان
نيست جايِ غصه و غم گر به جايِ بخت‌ها
باز گردد بندِ كفش و چيزِ ديگر ناگهان
از «تاناكورا» و يا از «دست دوّم» مي‌خريم
كاپشن و شلوار و مانتو، بهرِ هر پير و جوان
تنگ و كوتاه‌اش، مثالِ قبر، باشد پرفشار
گر بلند است و گشاد افتد ز تن‌ها، هر زمان
گر براي «ديد» ما رفتيم، صاحب خانه نيست
«باز ديد» آيند اما پيش ما صد ميهمان
پُرتقال و سيب مي‌لمباند هركسي چند تا
موز، نمي‌دانم كجا يك باره مي‌گردد نهان
چون چهار روز است تعطيلي در اين عيد سعيد
از سفر گويم؟… فقط تا انتهاي كوچه‌مان!
تازه، آن هم پُر ترافيك و هوا آلوده است
سوخت هم سهميه‌بندي چون شده، پس آي…، امان!
صد گره بندند بر سبزه، به روزِ «سيزده»
با اميد فتح يك شوهر، تمام دلبران
گر هفشده تا درخت اينان گره بر هم زنند
شايد آن ترشيده‌هاشان نيز گردد كامران
سهمِ تو- «آرش»!- از اين عيد و بهار و غيره‌جات
بود اين كه، قيمتِ اجناس گردد بس گران!
موثق ترین
صحیح ترین
بروزترین
و سریعترین اخبار
را از کانال خبری تلگرام آدینه پرس دریافت کنید.
https://t.me/adinehpress
