مذاکرات وین؛ ساعت به وقت تصمیم‌گیری بدهکاران صحنه بین‌الملل
به گزارش آدینه پرس: سه کشور اروپایی و ایالات متحده آمریکا بعد از سلسله اقدامات نمایشی تعیین ضرب‌الاجل‌های تصنعی و القای حس اضطرار نسبت به حصول توافق، برجسته سازی سیاسی و رسانه‌ای اختلافات ادعایی میان کنگره و دولت جو بایدن و ارائه بسته پیشنهادی ادعایی تروئیکا و آمریکا با اهداف برنامه ریزی شده برای مقصرنمایی ایران، به سناریوی جدید تزریق حس خوش‌بینی و بالا بردن سطح توقعات عمومی در ایران نسبت به نتیجه مذاکرات وین روی آورده اند.
در واقع آن‌ها از ابتدای مذاکرات تمام تلاش خود را به کار بستند که توافق وین را به مطالبه عمومی ایران از دولت تبدیل کرده و تیم مذاکره کننده را برای پذیرش یک توافق بد یا موقت تحت فشار قرار دهند. به این ترتیب ایجاد هیجان و تزریق حس خوش‌بینی کاذب تازه‌ترین پرده از فضاسازی ایالات متحده و رسانه‌های وابسته به کاخ سفید در میانه گفت‌وگوهایی است که به واسطه اقدامات غیرقانونی دولت سابق و بدهکاری این کشور به صحنه بین‌الملل در حال برگزاری است.
لورا روزن خبرنگار آمریکایی که پیشتر در صفحه توئیتری‌اش روایت ساختگی از تحرکات امنیتی در نزدیکی محل اقامت سفیر کشورمان در وین گزارش کرده بود، اخیرا در گزارشی هیجان‌انگیز ادعا کرده که احتمالا هفته دیگر درباره دستیابی به توافق تعیین تکلیف می‌شود. او در یادداشت خود با تکرار نگرانی تصنعی غرب از پیشرفت‌های اتمی و برجسته‌سازی مفهوم ابداعی و فرضی «زمان گریز» با هدف تهدیدآمیز جلوه دادن برنامه هسته‌ای ایران دستیابی به نتیجه نهایی در وین را ضروری دانسته است.
این درحالیست اولا مفهوم زمان «گریز هسته‌ای» مبنای دقیق و روشنی ندارد و حتی میان آمریکا و رژیم صهیونیستی نیز در مورد نحوه محاسبه این بازه زمانی ادعایی اختلاف نظر وجود دارد. در ثانی جمهوری اسلامی ایران بر لزوم دستیابی به توافق خوب، پایدار و قابل اتکاء تاکید دارد و ثالثا رسیدن به چنین سندی فقط به اتخاذ تصمیمات سیاسی از سوی واشنگتن بستگی دارد.
هفته پیش مقام‌های آمریکایی در گفت‌وگو با رسانه‌ها بار دیگر تاریخ تازه‌ای را به عنوان ضرب‌الأجل دستیابی به توافق در وین مطرح و ادعا کردند که تا پایان ماه فوریه برای نجات برجام فرصت باقیست. این درحالیست که دولت آمریکا تاکنون باید دریافته باشد که با تعیین ضرب‌الأجل‌های رسانه‌ای صرفا خود را تحت فشار قرار داده و اعتبار خود را بیش از پیش زیر سوال می‌برد و چنین تاکتیک‌هایی نمی‌تواند اهرمی برای اعمال فشار به هیأت ایرانی باشد.
از این رو، به نظر می‌رسد بهتر است دولت آمریکا به جای تعیین ضرب‌الأجل‌های مصنوعی که دائما نیز در حال تغییر هستند، بر اتخاذ تصمیمات لازم و پیشبرد گفت‌وگوها متمرکز شود و از دامن زدن به اضطرار بی‌مورد و بی‌فایده دست بردارد.
در واقع دولت آمریکا اگر واقعا برای دستیابی به توافق در وین متعهد است، باید از نمایش‌های سیاسی، رسانه‌ای و تلاش برای راضی کردن رژیم صهیونیستی که با هر توافقی با ایران و اساسا هر راه حل دیپلماتیکی در منطقه مخالف است، دست بردارد و سریعا تصمیمات لازم را برای رسیدن به توافق نهایی اتخاذ کند.